Partners, projecten en plannen

Red de Teolog@s de Santa Cruz, Fundación Levantate Mujer, Instituto Superior Ecuménico Andino de Teología (ISEAT) en Católicas por el Derecho a Decidir zijn slechts vier van de vele partnerorganisaties waar Mensen met een Missie mee samenwerkt in Bolivia, en ook de vier organisaties die wij als reporters binnenkort gaan bezoeken. Gisteren heeft de voorbereidingsmiddag van de Boliviareis plaatsgevonden op het kantoor van Mensen met een Missie in Den Haag en heb ik kennisgemaakt met de rest van het team en een overdosis informatie ontvangen over wat ons over een maand te wachten staat.

Het complete team dat straks naar Bolivia zal afreizen bestaat uit: onze reisleidster Anna, die in Bolivia heeft gewoond en daar de weg, de cultuur, de gewoontes en gebruiken op haar duimpje kent; Andrea van Mensen met een Missie, die Anna zal assisteren en ons reporters zal helpen met vertalen waar nodig; antropologe, verhalenschrijfster en kindervriend Monique; communicatieadviseur, schrijfster en antropologe Renske; fotografe en vlogster-in-spe Nancy; het reisblogteam van Sarah en Ilsoo; en ik. Volgens mij een prima combinatie van zeven vrouwen en een man, die elkaar goed kunnen aanvullen met hun verschillende talenten. De praktische zaken zijn doorgelopen. Welke temperaturen kunnen we verwachten (van 30+ graden in het laagland tot mutsen-en-sjaal-weer rond 3500 meter hoogte), waar gaan we verblijven, hoe gaan we ons vervoeren? Wat kunnen wij verwachten en wat wordt er van ons verwacht? Veel werd gesproken over de partnerorganisaties die we gaan bezoeken. Wat is hun manier om het geweld tegen vrouwen terug te dringen en de lokale bevolking bij te staan? Welke ideeën en overtuigingen hebben zij?

Red de Teolog@s de Santa Cruz is een netwerk van theologen die als vrijwilligers leerkrachten trainen om in hun lessen aandacht te besteden aan het terugdringen van het geweld. Belangrijk is hier dat de eigen cultuur van de inheemse groepen centraal staat, waardoor er bijgedragen wordt aan een positieve identiteitsvorming. Bolivia is namelijk het land met de meeste inheemse bevolkingsgroepen (wel 36). Fundación Levantate Mujer gaan we bezoeken in Sucre. Zij richten zich met name op het ‘oprijzen’ van de vrouwen van slachtoffer naar survivor en vervolgens naar leiders, die nieuwe slachtoffers kunnen bijstaan. Instituto Superior Ecuménico Andino de Teología (ISEAT) is voornamelijk werkzaam in de dorpen rond La Paz en betrekt de hele familie bij het proces om geweld te verminderen, dus inclusief de mannen en de kinderen. Católicas por el Derecho a Decidir in La Paz zet zich vooral in voor de seksuele en reproductieve rechten van de vrouw door middel van onder andere workshops. En wij als reporters hebben de gelegenheid met al deze organisaties, de medewerkers en de aanwezige vrouwen en families te spreken!

Na de voorbereidingsmiddag en het etentje met mijn medereizigers heb ik zo mogelijk nóg meer zin in deze reis gekregen. Persoonlijke doelen en plannen-van-aanpak zijn gevormd, de camera is opgepoetst.

Willen jullie ook iets bijdragen? Dan kan natuurlijk!

Ten eerste zou ik het een leuk idee vinden om ansichtkaarten, korte brieven of foto’s mee te nemen voor de vrouwen in Bolivia (helaas kan ik geen grotere spullen meenemen). Dus als jij ook de vrouwen of de partnerorganisaties een hart onder de riem wilt steken, geef me dan iets mee. De mensen daar vinden het ook heel leuk om iets van onze cultuur te zien of te horen.

Ten tweede, mijn streefbedrag van 1000€ is bijna binnen, ik mis op dit moment nog 67€. Als je nog wilt doneren om de organisaties die ik hierboven genoemd heb te helpen, dan kan dat hier op mijn crowdfundpagina van Mensen met een Missie.

Tenslotte, laat het me ook weten als je een specifieke vraag, bericht, verzoek heb dat ik mee kan nemen naar Bolivia. Wil je iets specifieks weten over een bepaalde organisatie? Heb je een geniaal foto-idee? Heb je aan brandende vraag? Ik neem hem voor je mee en kom met iets terug. Want ik doe dit niet alleen, dit is een reis om mensen dichter bij elkaar te brengen.

 

 

Together we can!

De Spaanse lessen gaan muy bien, de reis is betaald en ik begin steeds meer ideeën te krijgen over wat ik straks in Bolivia allemaal op de gevoelige plaat wil vastleggen en hoe ik dat dan wil gaan vormgeven als ik weer terug ben in Nederland. Familie, vrienden, bekenden en zelfs totaal onbekenden hebben gul gedoneerd. Mijn doel is om voor mijn vertrek 1000€ op te halen voor de organisaties in Bolivia, die strijden voor meer gelijkheid tussen mannen en vrouwen. Op dit moment ben ik nog 393€ van dat doel verwijderd.

De laatste weken hebben in casa Vonk dus vooral in het teken gestaan van het verzinnen van ludieke acties om zowel donaties op te halen als meer aandacht te krijgen voor de problematiek in Bolivia. Op 1 januari ben ik samen met m’n grote meid Makeda in bikini in de sloot gesprongen bij 0°C. De hele maand januari loopt nog de foto-actie, waarvan de winst naar Bolivia gaat en nu is Makeda mutsen aan het haken voor het goede doel. Er liggen vijf vers gehaakte mutsen klaar voor degenen die als eerste besteld hebben en er wordt hard gewerkt aan de volgende partij.  Zodra deze afgerond zijn kunnen er weer nieuwe mutsen besteld worden. De prijs is 5€ per stuk, wat overgemaakt kan worden op mijn crowdfundpagina bij Mensen met een Missie, waardoor het rechtstreeks naar Bolivia gaat.

Al vanaf het moment dat ik te horen heb gekregen dat ik mee kan naar Bolivia, word ik van alle kanten door iedereen gesupport. Mijn lieve familie heeft meteen de eerste donaties gegeven en ik krijg van iedereen superlieve reacties. Mijn zus is al in mijn rugzak gekropen en wil er niet meer uit komen. Vrienden uit alle hoeken en gaten van de wereld helpen mee, van het Caribisch gebied tot Australië, Zwitserland en Scandinavië. De kerstman heeft me een opname-apparaatje gegeven om gesprekken in Bolivia op te nemen, het boek van Don Quijote om m’n Spaans te oefenen en een Boliviaans vrouwtje, dat tegelijkertijd een belletje is waarmee Makeda me tijdens mijn afwezigheid kan laten weten dat ze aan me denkt. Sinterklaas was zo slim om te bedenken dat een extra grote externe harde schijf wel handig zou zijn op zo’n reis. Flyers worden voor me uitgedeeld. Mensen die ik niet ken, maar van mijn avontuur hebben gehoord via mijn ouders of mijn zus (die in de rugzak) doneren gul. Uit Bonaire is een tweede camera aan komen vliegen!! Een medefotografe, die ik sinds een paar maanden ken en luistert naar de mooie naam Froukje, heeft zich spontaan bij mijn foto-actie aangesloten en probeert ook geld in te zamelen voor Bolivia vanuit de andere kant van Nederland!! Speciaal bedrukte T-shirts worden voor me gemaakt! Makeda valt ‘s avonds met haaknaald en wol in slaap en de halve mutsen gaan mee naar school, waar in de pauze verder gehaakt kan worden. Ongelofelijk! Niet alleen het vooruitzicht op de reis, maar vooral alle support en lieve reacties maken dat 2017 alvast niet meer stuk kan! Iedereen O N T Z E T T E N D bedankt!

Om met moeder Teresa te spreken: “I can do things you cannot; you can do things I cannot. Together we can do great things.”

Fris het nieuwe jaar in

2016 was een apart jaar. Na 15 jaar in het buitenland (als ik de twee jaar dat ik voor Toeristiek heb gewerkt meetel) ben ik afgelopen zomer weer naar Leiden verhuisd, samen met mijn meisje die alleen nog maar in het Caribisch gebied heeft gewoond en het kikkerlandje alleen van een paar korte zomervakanties kende. Het was weer even wennen. Hele wijken in Leiden zijn verbouwd en onherkenbaar. Overal liggen van die rare rotondes met verhoogde middenbermen en waar je dus nooit op de juiste afslag van af komt. In de winkels kan je je eigen boodschappen scannen. Contactloos betalen. Overal zeemeeuwen en ganzen. Rollators, invalidenwagentjes, fietsen in alle soorten en maten en dan die bakfietsen, daar kunnen hele schoolklassen tegelijk in! Goed voorbereid onderweg: plastic zakken voor als het gaat regenen, handschoenen, muts en sjaal mee. Buienradar en verkeersinformatie. En wie is Waylon? Voor Makeda was alles nog vreemder natuurlijk. Die kent geen patatje oorlog, radiator, jassen ophangen op de gang. Die heeft nog nooit gehoord van Haarlem en Groningen. Moet opeens “blauw” schrijven in plaats van “blou”. Schaatslessen. En moet je eens door de Pieterskerk-Choorsteeg of de Maarsmansteeg proberen te fietsen als je alleen maar over het Caribische platteland hebt gefietst. Ik vind haar een held!

En om het nieuwe jaar dan op een traditionele manier in te luiden hebben we ook meegedaan aan de Nieuwjaarsduik. Dat hadden we al maanden geleden geroepen, dus nu moesten we wel voet bij stuk houden. Ook omdat ik het als inzamelactie wilde doen voor missie Bolivia.  Om donaties te krijgen voor de projecten in Bolivia die ik in maart ga bezoeken. Het was KOUD! Guur, mistig en vooral koud! 0 graden koud. Maar we hebben het gedaan, in de poldersloot van de Tuin van de Smid, met onze bloten voeten door de blubber en springen maar.

2017 wordt weer een mooi jaar. Makeda gaat straks naar de middelbare school en wordt brugpieper. Ik blijf leren en experimenteren met foto’s en kijk uit naar mijn reis, waar ik het ontmoeten en helpen van mensen en het ontdekken van nieuwe gebieden en culturen ga combineren met fotograferen. We zijn goed bezig!

Kun jij iets missen en wil je ook wat bijdragen voor het goede doel? Ga dan naar mijn site bij Mensen met een Missie en doe een kleine donatie om te helpen genderongelijkheid en seksueel & lichamelijk geweld in Bolivia tegen te gaan. Mijn doel is om 1000€ op te halen dat rechtstreeks naar de projecten in Bolivia gaat.

Of maak gebruik van mijn foto-actie van de maand januari. Je krijgt 1 mooie, digitale foto van jezelf zoals jij ‘m wilt en je bepaalt zelf achteraf je prijs. Al is het maar een kleinigheid. De helft ervan gaat ook richting de 1000€ voor Bolivia.

Ik hoop dat jullie 2017 er net zo uitdagend en gelukkig uit gaat zien als die van ons!

 

Foto’s voor fun-damental human rights

[For my english speaking friends, please scroll down]

De reis naar Bolivia begint steeds meer vaste vormen aan te nemen. Ik ben inmiddels via de social media in contact gekomen met drie mede-reporters: Monique, een antropologe met een gastouderbureau en een passie om kinderen in contact te brengen met andere culturen. Renske, antropologe en communicatieadviseur en Judith met een passie voor yoga. Ik zal ze de komende maanden goed leren kennen. De Bolivia-guru Anna gaat ons vanuit Mensen met een Missie de weg wijzen in dit intrigerende land. Allemaal even nieuwsgierig en klaar voor dit avontuur. Ik ben benieuwd wie ons clubje nog compleet gaat maken.

Verder ben ik druk bezig met het bijspijkeren van mijn Spaans en het inzamelen van donaties voor de projecten die ik in Bolivia ga bezoeken. Er hebben al aardig wat mensen gedoneerd, waarvoor ik ontzettend dankbaar ben! Wil je ook een steentje bijdragen aan missie Bolivia, dan kan dat op mijn crowdfundpagina bij Mensen met een Missie.

Gedurende de hele maand januari wil ik mijn camera gebruiken om de Boliviana’s te steunen:

Wil je hier gebruik van maken, neem dan even contact met me op!

¡Hasta pronto!

[And now for my english speaking friends]

The preparations for my mission to Bolivia have started! In case you missed it:

Mensen met een Missie (People with a Mission) is an organization for international cooperation, committed to peace and justice in different parts of the world. They have a small and local approach, because they – like me – believe that real change starts at the foundation. With their project “100 reporters”, Mensen met een Missie takes 100 people on a journey, spread out over three years and many destinations, to listen to local people and to spread their word. Each reporter in his own way, with his own talent.

A few months ago I signed up for a trip to Bolivia, where violence against women and inequality between men of women is one of the biggest problems in the country. With my style of photography and by spreading my story, I hope to contribute to a better situation over there. This by doing what I like most: visiting the unknown and taking ‘real life’ photos. A small group of reporters will visit various communities around La Paz, Gutierrez, Sucre and La Paz. And… I just heard I can join the mission to Bolivia in the beginning of March!

Before I leave, my goal is to raise a minimum of € 1,000 for the projects I am going to visit in Bolivia. I already received a good amount of donations (thanks everyone!!!) but every euro or dollar is still welcome on my crowdfundpage of Mensen met een Missie.

I’m getting to know my fellow-adventurers at the moment through social media (we’ll meet in real life next month), I’m working hard on my spanish language skills and I’m trying to raise some more money by a photo offer in the month of january. I’ll take 1 beautiful, crazy, fun, special, or whatever-you-want photo of you and if you like what you see & want to buy it from me, you decide what you give me and I’ll donate 50% to the projects in Bolivia. Just in case you’re in the Leiden area…

Please follow my blog if you would like to know more about Mission: Bolivia!

­

De voorbereidingen zijn begonnen. Bolivia, here we come!

Inmiddels ben ik een klein beetje bijgekomen van het telefoontje dat ik mee mag naar Bolivia, als een van de reporters van Mensen met een Missie. Om daar samen met de lokale mensen ellende en onrecht aan te pakken. In mijn vorige blog lees je over de situatie in Bolivia en de ideeën van Mensen met een Missie.

Ik ben officieel aangemeld bij de reisorganisatie en heb een eigen pagina op de site van Mensen met een Missie gekregen, waar ik 1000€ wil ophalen voor de projecten in Bolivia. Wil jij ook een steentje bijdragen, dan kan dat hier: reporter Fraukje Vonk. Elke euro helpt. Iedereen die al gedoneerd heeft, ofwel via Mensen met een Missie ofwel via Dream or Donate, wil ik ontzettend bedanken!

Begin februari is mijn eerste echte kennismaking met de andere reporters van mijn team en word ik zo veel mogelijk klaargestoomd voor de reis. Het voorlopige reisprogramma ziet er in elk geval zo uit:

We komen op 3 maart aan in Santa Cruz, waar we allemaal even aan elkaar en aan het land kunnen wennen. Dan reizen we direct naar Guiterrez, een plaatsje ongeveer 200 km van Santa Cruz. We ontmoeten hier lokale vrijwilligers, bezoeken een school en zijn aanwezig bij workshops die als doel hebben om tot meer gendergelijkheid te komen. We spreken met paters, docenten en leerlingen. Ook overnachten we op school. Vanuit Gutierrez gaan we via Santa Cruz door naar Sucre. Sucre ligt op 2810 m hoogte, dus dat wordt vast even wennen. We verkennen de stad en leren de dames van Levantate Mujer kennen, een stichting die workshops en trainingen organiseert over gendergelijkheid voor de autoriteiten en juridische dienstverleners. Ook leren we en migrantengemeenschap kennen. 8 maart is een belangrijke dag: het is dan internationale vrouwendag, dus zullen er veel verschillende activiteiten op het programma staan. Vanuit Sucre gaan we pas echt omhoog, naar La Paz op 3600 m hoogte. In de buurt van La Paz leren we de medewerkers kennen van een theologisch en pastoraal scholingscentrum ten dienste van de kerken en de sociale bewegingen in Bolivia. Ook hier spreken we weer veel met de lokale bevolking en we overnachten zelfs een paar keer bij mensen thuis! Terug in La Paz zelf leren we het werk van Catolicas por el Derecho a Decidir kennen; zij zetten zich voornamelijk in voor jongeren. Vanuit La Paz vliegen we terug naar Santa Cruz, waar we de reis op 15 maart beëindigen. Tussen al deze geplande ontmoetingen door is het voornamelijk mensen ontmoeten, verhalen horen en schrijven. En voor mij, heel veel fotograferen.

Ik kan niet wachten!

Missie: Bolivia

Mensen met een Missie is een organisatie voor internationale samenwerking, die zich inzet voor vrede en gerechtigheid in verschillende delen van de wereld. Ze hebben een kleinschalige en lokale aanpak, omdat ze geloven dat echte veranderingen altijd van onderop beginnen en daar ben ik het mee eens.

Met hun project “100 reporters” neemt Mensen met een Missie in drie jaar tijd 100 mensen mee op reis, om naar de lokale bevolking te luisteren en om deze verhalen te verspreiden, iedere reporter op zijn eigen manier en met zijn eigen talent.

Een paar maanden geleden heb ik me aangemeld voor een reis naar Bolivia, waar geweld tegen vrouwen en genderongelijkheid een van de grootste problemen van het land is. Ik denk dat ik door mijn manier van fotograferen en het verspreiden van mijn verhaal een steentje kan bijdragen aan meer gelijkheid tussen mannen en vrouwen, door te doen wat ik het liefste doe (het onbekende bezoeken en het fotograferen van ‘het echte leven’). Met een klein clubje bezoeken de reporters verschillende gemeenschappen in de buurt van La Paz, Gutierrez, Sucre en La Paz. En vandaag heb ik te horen gekregen dat ik begin maart mee mag naar Bolivia!

Binnenkort zal er een crowdfunding pagina komen waar ik een bedrag van minimaal 1000€ wil inzamelen, dat volledig naar dit project gaat. Elke bijdrage hiervoor ook van harte welkom!

Ik zal jullie de komende tijd in een blog op de hoogte houden van dit avontuur.

Van jullie vreselijk enthousiaste reporter… ¡Hasta pronto!